Pubblichiamo una poesia dialettale del nostro socio Pippo Sebastiano Fichera, già inserita nel giornalino n. 3 del 2009.

A fimmina d’Austa

Ma nannu mi dissi ‘na matina
c’a fimmina d’Austa è priziusa,
schetta, maritata o signorina
na tuttu ‘u tempu ha fattu ‘a smurfiusa.

marinaioForsi pirchì, de' forasteri
la nostra fimmina s’antisu taliata
cu li surdati do mari e cu l’avieri
qualche picciotta è stata maritata.
 
Dopu la verra, vi pari cosa strana,
la picciuttedda s’impupa e si fa bedda,
quannu camina na strata, è ‘na bagiana
quannu s’annaca, smovunu i uredda

Li chiù carusi si mettunu o Capris
o appuntiddati ne machini di schina
quannu su stanchi, l’amicu pis pis
e quarcaruna finisci a la marina.

‘Na stu paisi unni c’è lu mari
la picciuttedda è duci como ‘o meli
ci voli ‘u versu pi sapirla amari,
e pi maritu nun vonnu ‘ncannileri.
 
Pippo Sebastiano Fichera